গল্প-কবিতা

মোৰ চহৰখনত যেতিয়া জুই লাগে মই চহৰৰ বাহিৰলৈ দৌৰ মাৰোঁ তেতিয়া চহৰ প্ৰান্ত পাওঁতেই দেখো ভিৰত পদপিষ্ট হৈ পৰিছে মানুহ

মই বিছনাৰ পৰা উঠিব খুজিলোঁ– কিন্তু উঠিব নোৱাৰিলোঁ। চেষ্টা কৰিও বিফল হোৱাত সবিস্ময়ে মই অনুভৱ কৰিলোঁ যে, মই বিছনাখনত বগুৱা

ষ্টেছনৰ এখন বিশাল হৰ্ডিঙ এখনৰ তলত ৰৈ আছোঁ। এতিয়ালৈ আহি পোৱা নাই মহালক্ষ্মী এক্সপ্ৰেছ, প্লেটফৰ্মত বাদুলিৰ দৰে ওলমি আছে এটা

১) এটা জোনৰ আধাফাল সাধু মাজতে কি হ’ল, মোৰ বুঢ়া আঙুলিটোৰ মনত উদ্ধত চখ এটাই বাহ ল’লে। জোন পুহিব। অ’,

ফুটছাইৰ তলতে আছা যে লুকাই আহ আহ ওলাই আহ অগ্নি বৰষা গান। নল মৰি মৰি গজালি ওলায় সেয়াটো মিছা কথা

মোনাখনত থাকে বিনামূলীয়া চাউল সস্তীয়া দাইল মাজে সময়ে সস্তীয়া মিঠাতেল আধালিটাৰ আৰু দুটামান কণী গৰাকীজনৰ দৰেই অকালবৃদ্ধ এই মোনাখন কেতিয়াবা

কনকলতাৰ পেটৰ বিষ। তাই বিদ্যালয়লৈ যাব খোজা নাই। মাকে বকি আছে। অসহ্য। খঙতে বহীখন তাই জোৰকৈ বেগত ভৰাই দুপদুপকৈ ওলাই

বাৰিষাৰ এই ফেনে-ফোটোকাৰে বাঢ়ি অহানৈখনৰ ফালে মই যেতিয়াই চাওঁউটি যোৱা মেটেকাবোৰে মোক হাত মেলি মেলি মাতেমই সিহঁতৰ চকুপানীবোৰ দেখিছোঁসিহঁতে এৰি