ইতিহাস চৰ্চা

কৰোনা-কালৰ কথা। উত্তেজিত ভংগীৰে এজন সুগঢ়ী ডেকাই ঘোষণা কৰিলে: ‘আমি কৰোনা মহামাৰীৰ কবলত পৰাৰ কাৰণে নেহৰু জগৰীয়া। ‘শ্রোতাবৃন্দ হতবাক: ‘নেহৰু

ইতিহাস অধ্যয়ন, চৰ্চা আৰু ইতিহাসৰ তথ্যসমূহৰ গ্ৰহণযোগ্যক লৈ এক প্ৰাচীন বিৰ্তক আজিও চলি আছে৷ ইতিহাস চৰ্চাৰ জৰিয়তে এক গ্ৰহণযোগ্য আৰু

ইতিহাস আমি কিয় জানিব লাগে? এই প্ৰশ্নৰ উত্তৰত প্ৰায়ে এই কথা কোৱা হয় যে ইতিহাস জানিলে আমি আমাৰ জাতি আৰু

আৰবৰ ইচলামিক সভ্যতাৰ ইউৰোপৰ সভ্যতা গঢ় দিয়াত অৱদান আছে। ইউৰোপৰ সভ্যতাই পৰৱৰ্তী কালত নৱজাগৰণৰ যোগেদি আধুনিক যুগৰ সূচনা কৰিলে। কিন্তু

বিংশ শতিকাৰ আৰম্ভণিতে অসমত আধুনিক বা আনুষ্ঠানিক ইতিহাস-চৰ্চাৰ এক সুষম পৰিৱেশ গঢ় লৈ উঠিছিল। পাশ্চাত্যৰ সভ্যতা-সংস্কৃতিৰ প্ৰভাৱত আৰু দীৰ্ঘ দিনৰ

আমি বহুতেই গৰ্ব কৰি কওঁ – ভাৰতবৰ্ষ আধ্যাত্মিক দেশ, এইখন দেশৰ নৈতিক শ্ৰেষ্ঠতা প্ৰশ্নাতীত। কথাষাৰ শ্ৰুতিমধুৰ, কিন্তু মোহমুক্তভাৱে ইতিহাসৰ পাত