সমাজবাদ

(এক) আজিকালি সমাজবাদৰ সপোন দেখা লোকৰ সাক্ষাৎ মিলা টান। দুর্ভাগ্যৰ কথা, বিকল্প কোনো প্রগতিশীল ভাবাদৰ্শৰ দ্বাৰা যে মানুহৰ চিন্তা-চেতনাৰ উদ্দীপন

ছোভিয়েট ৰাছিয়াৰ পতনৰ পাছত পুঁজিবাদী প্ৰবক্তাসকলে উৎসাহেৰে প্ৰচাৰ চলাইছিল যে আজিৰ তাৰিখত সমাজতন্ত্ৰৰ কোনো ব্যৱহাৰিক প্ৰাসংগিকতা নাই৷ তেওঁলোকৰ মতে, সমাজতন্ত্ৰ

আমাৰ মুলুকৰ প্রগতিশীল সংগ্রামী দলবোৰৰ মাজত প্রায়েই পুঁজিবাদ-বিৰোধিতাৰ সলনি চৰকাৰ-বিৰোধিতাহে অধিক দেখিবলৈ পোৱা যায়। উপস্থিত বুর্জোৱা চৰকাৰ একোখনৰ বিৰুদ্ধে জনগণক

১৯২০ৰ দশকৰ আশে-পাশে হিন্দুত্ববাদী আৰু সাম্যবাদী – এই দুয়োটা মতাদর্শই ভাৰতত সাংগঠনিক ৰূপ ল’বলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। এফালে নির্মিত হৈছিল কমিউনিষ্ট

ছাঁ-ছিমোঁ ক্লড আঁৰি ছাঁ-ছিমোঁ (১৭৬০–১৮২৫) আছিল চার্লেমেনৰ বংশধৰ। কিন্তু ১৯ শতিকাৰ প্রথমভাগত তেওঁ আছিল এজন সাধাৰণ কেৰাণী — বন্ধকী কাৰবাৰৰ