গল্প-কবিতা

গ্ৰীষ্মত শীতৰ অপেক্ষাশীতত বসন্তৰএকাঁজলি ৰ’দত গাভৰু হোৱাচোতালৰ মূৰত সুখৰ গোন্ধ। তই দিয়া এৰীচাদৰগাত মেৰিয়াই বাট চাওঁ,ফৰিংফুটা জোনাকতবহিছ’ চাগে সাধুকথাৰ পোহাৰ

জাৰৰ দিনত জাৰৰ শাসন উমহীন ৰাতি ক্ষীণকায় দেহত হাড়লৈকে বিদ্ৰোহ শীতৰ অবিৰাম শোষণৰ বুকুৰ জুইৰ প্ৰচণ্ড উত্তাপ বিশাল বিষ্ফোৰণ লেলিহান

আটোলটোল এবাহ মৌত বিয়পিছে বনৰীয়া ফুল। ডৰিকণা চকু জলক তলক পানীপতাত জলমণি ভৰপক স্বসন্মোহত জুবুৰিয়াই থোৱা জুইকুৰাই বুকুফালি দৌৰিলে। কোনপিনে?

টেবুলখনৰ ওপৰত অশৃংখলাবদ্ধকৈ থকা কিতাপবোৰৰ জাপটোৰ মাজৰ পৰা আধাখনীয়াকৈ এখন কাগজ ওলাই আছে। কাষত ফুলৰ ডিজাইন অংকিত মেট পেপাৰেৰে নিৰ্মিত

খহি পৰা আকাশখনক গছৰ ঠাল-ঠেঙুলিবোৰে ধৰি ৰাখিছে। ডোখৰা-ডোখৰ শুকুলা মেঘৰ টুকুৰাবোৰে যেন গছৰ ডালবোৰৰ মাজেৰে সোলকি আহি চুই যাবহি মাখনক।