ক্ৰীড়াংগন

  সাম্প্ৰতিক ভাৰতীয় জাতীয়তাবাদৰ জনপ্ৰিয় ধাৰাটো আটাইতকৈ স্পষ্ট আৰু তীব্ৰ ৰূপত প্ৰকাশ পায় ক্ৰিকেট আৰু হিন্দী চিনেমাৰ মাধ্যমেৰে৷ ক’বলৈ গ’লে

‘হায়দৰাবাদ ব্লুজ’!! তেতিয়াই প্ৰথম শুনিছিলো নাগেশ কুকুন’ৰৰ নাম৷ তেতিয়াৰ হিন্দী চিনেমাৰ ট্ৰেণ্ডৰ মাজত এইখন যেন অলপ বেলেগ কিবা চালোঁ৷ ৰৈ

এলাৰ্মৰ কৰ্কশ ধাতৱ শব্দত মনীষ সিং ৰাৱাটৰ টোপনি ভাগি গ’ল ৷ ঘড়ীত সময় তেতিয়া পুৱা চাৰি বাজিছে ৷ উত্তৰাখন্ডৰ বদ্ৰীনাথৰ

দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ পিছৰ সময়ছোৱাৰ কথা৷ এই সময়খিনি আছিল পৰিবৰ্তনৰ সময়৷ বিশ্ব ৰাজনীতিত এইফালে সমাজতন্ত্ৰৰ উত্থান-পতন আৰু আনফালে পুঁজিবাদৰ আগ্ৰাসনৰ সাক্ষী

৬ ডিচেম্বৰ, ২০১৫ৰ এটা সেমেকা সন্ধিয়া৷ প্ৰায় ৭৫০০ দৰ্শকে ভিৰ কৰিছিল শ্ৰীনগৰৰ স্থানীয় ছিন্থেটিক ষ্টেডিয়ামত৷ ঠেৰেঙা শীতক নেওচি দৰ্শকৰ মাজত