বিশ্বাস-অবিশ্বাস

জীৱনত দুই -তিনিবাৰ মান জৰা -ফুকা  কাৰবাটোৰ লগত মূখা -মূখী হৈছিলোঁ৷ যাৰ বাবে জঁৰা -ফুকাৰ ‘স্ব -মহিমা’ৰ লগত বাৰুকৈয়ে পৰিচয়

‘মুক্ত মন’ বা ‘মুক্ত চিন্তা’ক এক নিৰ্দিষ্ট সংজ্ঞাত আবদ্ধ কৰাটো জটিল। সাধাৰণ দৃষ্টিৰে চালে, অন্য কোনো কাৰকৰদ্বাৰা প্ৰৰোচিত নহৈ সম্পূৰ্ণৰূপে

আজিৰ সময়ত প্ৰতি জন মানুহেই বৈজ্ঞানিক প্ৰগতিত বিশ্বাসী। মানৱ সমাজলৈ ইয়াৰ অভিনৱ অৱদান প্ৰতিজন মানুহেই কম বেছি পৰিমাণে উপলব্ধি কৰে।

প্ৰাচীন কালত মানুহে ভাৱিছিল, দেৱতাসকল অপাৰ ক্ষমতাৰ অধিকাৰী। দেৱতাই এনে আচৰিত কাম কৰিব পাৰে যে, মানুহে সেইবোৰ কল্পনাও কৰিব নোৱাৰে।