প্ৰবন্ধ

পাতনি পুঁজিবাদী মহলেই হওক অথবা পুঁজিবাদক বৰপীৰা পাৰি আদৰণি জনাবলৈ সদা আগ্ৰহী হৈ থকা পুঁজিবাদৰ পৃষ্ঠপোষকসকলেই হওক, যোৱা অৰ্ধ শতিকা

(যোৱা সংখ্যাৰ পিছৰপৰা) হিন্দু পৰিয়ালৰ পৰিবর্তিত ৰূপবোৰ আজিৰ দিনত পৰিয়াল বুলিলে কেনেধৰণৰ ছবি এখন আমাৰ মনলৈ আহে? ১) এই পৰিয়ালটো

(এয়া হৈছে এৰিক হবছবমৰ ‘এজ অব এক্সট্রিমছ : দা ছর্ট টুৱেন্টিয়েথ চেঞ্চুৰি : ১৯১৪-১৯৯১’ শীর্ষক বিখ্যাত গ্রন্থখনৰ প্রস্তাৱনামূলক অধ্যায়। গ্রন্থখন

বিগত বছৰৰ আগষ্ট মাহত দিল্লী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ চৌহদত ৰাষ্ট্রীয় স্বয়ংসেৱক সমিতি – চমুকৈ আৰ এছ এছে বেছ ধুমধামেৰে শংকৰদেৱ সম্পর্কে এটি

ঘৰুৱা শ্রম আৰু বেতনভোগী গৃহ-শ্রমিক ভাৰতত উচ্চ বেতন লাভ কৰা মধ্যবিত্তৰ সংখ্যা হৈছে প্রায় ৩ কোটি। এই পৰিয়ালবোৰৰ আধাসংখ্যকৰ ঘৰত

ইউৰোপ-আমেৰিকাৰ বহুতো বন্ধুৱে মোক প্রায়েই আচৰিত হৈ সোধে : “তোমালোকৰ দেশত এতিয়াও এৰেঞ্জড মেৰিজ আছে যে? কথাটো কি?” মই মাজে-সময়ে

(অনুবাদকৰ টোকা : ‘কৃষক মুক্তি সংগ্রাম সমিতি‘ৰ আন্দোলনৰ বিষয়ে বহুতো আলোচনা দেখিবলৈ পোৱা যায় । কিন্তু কেনেধৰণৰ পৰিবর্তিত পৰিস্থিতিৰ পটভূমিত আন্দোলনটো গঢ়

আগকথা » প্রথম অধ্যায়  পৰিয়াল ‘If marriage is the end   of life,  how can   it also be