শিল্প-কলা-সংস্কৃতি

ক’ত জানো পাইছিলো, কিবা এটা প্ৰকাশ কৰিবলৈ যদি ভাষাৰ অভাৱ বুলি কোৱা হয়, সেয়া সঁচা নহয়। বৰং সেয়া হৈছে কওঁতাৰ

(২২ নৱেম্বৰ, ২০১৫ তাৰিখে বাণ থিয়েটাৰ, তেজপুৰত শ্ৰীযুত বেণু মিশ্ৰ আৰু শ্ৰীযুত ৰমেন বৰুৱাদেৱলৈ আগ বঢ়োৱা চাতক সন্মান উপলক্ষে লিখিত) অলপমান

প্ৰথম খণ্ডৰ বাবে ইয়াত ক্লিক কৰক » অসমৰ সমস্যা কি? আমি আগৰ লেখাত কৈছিলোঁ যে অসম অথবা ভাৰতবর্ষৰ উত্তৰ-পূব অঞ্চলবোৰৰ

ভাৰতীয় চলচ্চিত্ৰৰ ইতিহাসত আমি দুটা যুগৰ কথা পঢ়িবলৈ পাওঁ : এটা নির্বাক, আনটো সবাক‌। নির্বাক যুগত ধর্মাশ্রয়ী পৌৰাণিক কাহিনী আৰু

‘মেডমেক্স-ফিউৰি ৰ’ড’ৰ মাতৃতান্ত্ৰিকতা   ভাৰতবৰ্ষৰ চৰকাৰে দুদিনমানৰ আগত জাপান চৰকাৰৰ লগত পৰমাণুৰ শক্তিৰ এখন চুক্তি কৰিছে। সেই জাপান, যি জাপানে

সুউচ্চ দেৱালস্বৰূপ বৰফাবৃত এটি ঢকঢকীয়া বগা পৰ্বত আৰু ঠিক তাৰ পাছৰ দৃশ্যত ৰৌদ্ৰোজ্জ্বল প্ৰভাতী সূৰ্য। ‘বজৰংগী ভাইজান’ৰ এয়াই আৰম্ভণি দৃশ্য।

সুদৰ্শন বৰবড়া      উত্তৰ ভাৰতৰ প্ৰায়বোৰ নৃত্যকলাৰ ভিতৰত কথকৰ জনপ্ৰিয়তা সকলোতকৈ বেছি। কথক উত্তৰ প্ৰদেশ, ৰাজস্থান,পাঞ্জাব,মধ্য প্ৰদেশৰ বুণ্ডেলখাণ্ড আদি ঠাইবোৰৰ

সুজাতা হাতীবৰুৱা ভাৰতলৈ দূৰদৰ্শনৰ আগমনৰ লগে লগে আহিল আগতে নথকা এবিধ বিনোদনৰ উৎস ধাৰাবাহিক। প্ৰথমে ছেগাচোৰোকাকৈ আৰম্ভ হোৱা এই নতুন