চতুৰ্থ বছৰ

প্ৰায় ১০ লাখ বছৰ ধৰি মানৱজাতিয়ে অবিৰতভাৱে সংগ্ৰাম কৰি পৃথিৱীত নিজৰ অস্তিত্ব দিনক দিনে অধিক মজবুত কৰি আহিছে|এই সংগ্ৰাম মাত্ৰ

আজিৰপৰা হাজাৰ বছৰ আগতে আকাশৰ জোন-তৰাবোৰ দেখি মানুহ বিস্ময়াভিভূত হৈ পৰিছিল ৷ খালী চকুৰে হ’লেও তেওঁলোকে ৰাতিৰ আকাশত তিৰবিৰাই থকা

মহাকাশত থকা গ্ৰহ, উপগ্ৰহ, নক্ষত্ৰ, ৰাশিচক্ৰ, নীহাৰিকা, নিউট্ৰন তৰা, কৃষ্ণগহ্বৰ আদি বিভিন্ন বস্তুৰ গঠন, গতিবিধি আদিৰ লগতে শক্তিৰ বিষয়ে বিভিন্ন

ক‘লা কুকুৰৰ মাহাত্ম্য আগ্রহ আৰু ধৈৰ্যৰ অভাৱত বাতৰি কাকত বৰকৈ পঢ়া নহয়। পুৱাৰ চাহকাপ শেষ কৰিবলৈ যিমান সময় লাগে সিমান

জ্যোতিষশাস্ত্ৰ আৰু জ্যোৰ্তিবিজ্ঞানক লৈ বহু মানুহৰ মনত বিভ্ৰান্তিমূলক স্থিতি প্ৰতিফলিত হোৱা দেখা যায়৷ ‘জ্যোতিষবিদ্যা’ আৰু ‌’জ্যোতিৰ্বিদ্যা’ উচ্চাৰণৰ ফালৰ পৰা ওচৰাউচৰি