শিল্প-কলা-সংস্কৃতি

অসমীয়া গীতি সাহিত্যৰ প্ৰসংগত এক বদ্ধমূল ধাৰণা আছিল যে, গীত হ’বলৈ তাৰ শব্দ-চয়ন কোমল আৰু মধুৰ হোৱা আৱশ্যক৷ তেতিয়া গীতৰ

পুৰণি অসমীয়া গীতৰ পুনৰগায়ন/ নৱৰূপায়ণৰ ক্ষেত্ৰত পাতিবলগা বহু কথাই থাকে। এই লেখাটিত তেনে আনুষংগিক দিশসমূহ সাঙুৰি নিজা সাধ্যানুসাৰে কিছুকথা আলচিবৰ

টোকা ১: আত্মসাৎকৰণৰ ৰাজনীতি (Politics of Appropriation) এটা ধাৰণা অনুসৰি আধুনিকতাবাদৰ উত্থানৰ ফলত অসমৰ ভালেখিনি লোকসংগীতৰ সমলে হৰলুকী দিলে। কথাখিনি

পাৰ্বতিপ্ৰসাদ বৰুৱাই অসমীয়া সংস্কৃতিৰ মহাসমুদ্ৰত অৱগাহন কৰি গীত, নাট, বোলছবি, সাহিত্য আৰু অনেক ক্ষেত্ৰলৈ অনেক অৱদান আগবঢ়াই অসমীয়া সংস্কৃতিৰ বিশাল

প্ৰাক-কথন: বহুদিন বহুবাৰ ভূপেন হাজৰিকাৰ ‘এন্ধাৰ কাতিৰ নিশাতে’ গীতটিৰ বিষয়ে লিখাৰ কথা ভাবিছোঁ। কিন্তু প্ৰত্যেকবাৰেই থমকি ৰৈছোঁ। যি কোনো সংবেদনশীল