সম্পাদকীয়

আলোচনাৰ দুৱাৰ-ডলিতেই সভয়ে কৈ থওঁ, আলোচ্য প্রসংগটোৰ পৰিসৰ অতি বহল—এটা বৈশ্বিক পটভূমিতহে তাৰ সামগ্ৰিক তাৎপৰ্য বিচাৰ কৰা যুগুত, ইফালে আমাৰ

১. মানুহৰ চিন্তা-সাগৰক শুভংকৰ তৰংগেৰে উদ্বেলিত কৰা তিনিগৰাকী গুণনিধি মানুহৰ কথাৰে এই চমু টোকাটি আৰম্ভ কৰিছোঁ। আলোচনাৰ শেষলৈ প্রসংগক্রমে আহিব,

(১) কোনো গভীৰ চিন্তা-চৰ্চা নকৰিও, কোনো গুৰুগম্ভীৰ গ্রন্থ নপঢ়িও, আনকি সাধাৰণ প‌ঢ়া-শুনা নথকাকৈও মাত্র সাধাৰণ পৰ্যবেক্ষণৰ জৰিয়তে আমি আমাৰ চৌপাশৰ

যুক্তিবাদৰ সপক্ষে অৱস্থান লোৱা কিছু সংখ্যক মানুহে যেতিয়া সংগঠিত ৰূপত যুক্তিবাদ-বিজ্ঞানমনস্কতাৰ প্রচাৰ আৰু প্রসাৰৰ হকে কাম-কাজ কৰিবলৈ আগবাঢ়ে, তেতিয়াই যুক্তিবাদী

(১) প্রযুক্তি আৰু অন্ধবিশ্বাসৰ মাজত কিবা সমন্ধ আছেন‌ে? যদি আছে, তেনেহ’লে সমন্ধটোৰ স্বৰূপ বাৰু কেনেকুৱা‌? প্রযুক্তিৰ বিকাশে অন্ধবিশ্বাসৰ চোক হ্রাস