কবিতা

তাৰ চকুহাল বান্ধি দিয়া হ’ল।বুটজোতাৰে সোধোৱা প্ৰথমটো গোৰে ৰক্তাক্ত কৰিলে তাৰ মুখ।থেতালি দিয়া ওঁঠজুৰিত লেলাউটি আৰু তেজ মিলি একাকাৰ হ’ল,

মাতিব কিন্তু নাযাবি সেয়া সমাজ সেইফালে নাযাবি মূৰত যদি পৃথিৱীৰ বোজা ল’ব লাগে ল খোজ দিবলৈ আৰম্ভ কৰাৰ পাছত ৰৈ

(Pablo Neruda ৰ “The Captain’s Verses” ৰ তৃতীয়টো ভাগ “Lives” ৰ প্ৰথমটো কবিতা The Mountain and The River ৰ অনুবাদ)

তুমি কৈছিলাসূৰ্য এদিন উদয় হ’বআহা আমি আগবাঢ়োমানচিত্ৰত নথকা সেই পথেৰেসেই সেউজীয়া ঘৰিয়ালটোক মুক্ত কৰোগৈযাক তুমি ভালপোৱা আহা আমি আগবাঢ়োসকলো উপলুঙা

পেডে তোমাৰ অন্তৰ্বাসক দুৰ্গন্ধময় কৰি তোলে ঠিক লেতেৰা বাইকৰ চেইনৰ দৰে। আমি দুয়ো তাইৰ মাকৰ প্লাষ্টিকেৰে আবৃত ফুলাম আৰামী চকীত

তেজ হেনো পানীতকৈও ডাঠ?সঁচা নহয় এয়া, কেতিয়াও হ’ব নোৱাৰে৷যদি সেয়াই হয়, মোৰ ভাই-ভনীহঁত তেতিয়াহ’লেইজনে আনজনৰ শতৰু কিয় হয়?অগণন মিছা অভিমানৰ

এজন বুঢ়া দুবছৰৰ পৰা কাৰাৰুদ্ধ জামিন নামঞ্জুৰ প্ৰতি বাৰে, বাৰে বাৰে এজন ৰুগীয়া বুঢ়া চৰকাৰী চিকিৎসালয়ত নিজৰ স্মৃতিশক্তি হেৰুৱাই আশী