সম্পাদকীয়

(১) বহু প্ৰাচীন কালৰে পৰাই চলি অহা প্ৰশ্ন এটা মানুহৰ মাজত আজিও সজীৱ হৈ আছে। এই প্ৰশ্নটিৰেই আলোচনা আৰম্ভ কৰিছোঁ।

অসমীয়া সংগীত, নাটক আদিৰ আলোচনাত প্ৰায়েই নেতিবাচক দৃষ্টিকোণৰ পৰা কথা এটা গুৰুত্ত্বসহকাৰে উত্থাপিত হোৱা দেখা যায়। অভিযোগ কৰা হয় যে

আধুনিক যুগৰ সভ্য সমাজ এখনত চিন্তাৰ স্বাধীনতাক সংগত কাৰণতেই মানুহৰ অন্যতম মৌলিক অধিকাৰ বুলি গণ্য কৰা হয়। তেনে অধিকাৰৰ প্ৰতি

(১) ২০০২ চনৰ কথা, স্থান চৌদি আৰবৰ মক্কা। এখন ছোৱালী-বিদ্যালয়ৰ একেবাৰে ওপৰ মহলাত কোনোবাই অসাৱধানবশতঃ পেলাই দিয়া জ্বলন্ত চিগাৰেট এটাৰ

১৯৪২ চনৰ কথা। দ্বিতীয় মহাসমৰৰ ভৰপক সময়। যুদ্ধ-সম্পৰ্কীয় অজস্র কামত অতিশয় ব্যস্ত এমেৰিকাৰ তদানীন্তন ৰাষ্ট্রপতি ফ্রাংকলিন ৰুজভেল্ট। সেই বছৰৰ আৰম্ভণিতে,

১. এইটো কথা বিতৰ্কাতীত যে বিগত কেইটিমান দশকৰ পৰা ভাৰতবৰ্ষত ধৰ্মীয় সাম্প্রদায়িকতা আৰু তাৰ সচৰাচৰ সংগী ধৰ্মীয় মৌলবাদৰ উত্থান দিনক

ভূতৰ ওপৰত দানহ বুলি অসমীয়াত এষাৰ কথা আছে। বিগত কেইটিমান দশকত সমগ্র ভাৰতবৰ্ষত ভূতৰূপী ধৰ্মীয় সাম্প্রদায়িকতাৰ ক্রমাগত উত্থান এটা অতিশয়

১. সমকামিতাৰ সংক্রান্তত ভাৰতবৰ্ষৰ উচ্চতম ন্যায়ালয়ে ৬ ছেপ্টেম্বৰ, ২০১৮ তাৰিখে প্রদান কৰা ৰায়টো আক্ষৰিক অৰ্থতেই ঐতিহাসিক। ৰায়টোৰ মতে দুজন প্ৰাপ্তবয়স্ক