গল্প-কবিতা

অৱশেষত নহওক বুলি ভবা কথাটোৱেই হ’লগৈ। পুৱা গধূলিৰ অত প্ৰাৰ্থনায়ো কাম নিদিলে। সত্যৱতীয়ে পুৱাতে কন্যা সন্তান এটি প্ৰসৱ কৰিলে। চাহ

যুগে যুগে মানুহে আশা কৰাৰ দৰে আজিও ভাবিছিল এমুঠি জোনৰ আবীৰ সানি মন্ত্ৰমুগ্ধ হৰিণীৰ দৰে নিৰ্ভয়ে উশাহ টানি পান কৰিব

খবৰ পাইছেনে? মই হেনো মৰিছোঁ! মোৰ মৃত্যুৰ সংবাদ মই নিজেই পঢ়িছোঁ।মৰিবৰ কাল জানো মোৰ হৈছিল? অকাল মৃত্যুৰ কথা দেখোন মোৰ

এজাক দোপালপিটা বৰষুণত তিতিবলৈ বৰকৈ হেঁপাহ জাগিছে‌। পোৰা আলকেটেৰাৰ চিটিকনিত শৰীৰত জোলা বান্ধিছে, বিৰিখৰ ছাঁত আৰু শীতল নহয় দেহা তাত