সম্পাদকীয়

১. বিগত শতিকাৰ শেষৰ দুটা দশকৰ পৰা এতিয়ালৈকে ভাৰতত—বিশেষকৈ পশ্চিম বংগ আৰু অসমত—যিসকলে বিজ্ঞানমনস্কতা আৰু যুক্তিবাদৰ চৰ্চা কৰি আহিছে, তেখেতসকলৰ

(১) পণ্ডিত বিজনবিহাৰী পুৰকায়স্থৰ “ভাৰতীয় দৰ্শনে নিৰীশ্বৰবাদ” হৈছে তথ্য, তত্ত্ব আৰু পাণ্ডিত্যৰে পৰিপূৰ্ণ এখন অতি চমৎকাৰ গ্ৰন্থ। গ্ৰন্থখনৰ ভিতৰৰ গুৰুগম্ভীৰ

(১) চুবুৰীয়া দেশ দুখনৰ দুটা ঐতিহাসিক ঘটনা উদাহৰণ হিচাপে উল্লেখ কৰি এই চমু আলোচনা আৰম্ভ কৰিছোঁ। প্ৰথমটো ঘটনা আফগানিস্তানৰ, দ্বিতীয়টো

অসমীয়া চিনেমা এখনৰ কথাৰে আলোচনাটি আৰম্ভ কৰিছোঁ। নিপ বৰুৱাই পৰিচালনা কৰা “ককা দেউতা, নাতি আৰু হাতী” নামৰ অসমীয়া চিনেমা এখন

(মানুহ মনৰ চুকে-কোণে সোমাই থকা অনিষ্টকৰ আৰু ভ্ৰান্ত অথচ অমিত শক্তিশালী বদ্ধমূল বিশ্বাসৰ বিৰোধিতা কৰাটো বৰ এটা সহজ নহয়। অতীতত