কেন্দ্ৰীয় নিবন্ধ

(১) খাৰাংখাচ প্ৰশ্ন এটাৰে আলোচনা আৰম্ভ কৰিছোঁ—সুদূৰ অতীতত বা সুদূৰ ভৱিষ্যতত যিকোনো মানুহৰ পক্ষে এনে এটা অৱস্থাত উপনীত হোৱা সম্ভৱপৰ

পৰাগ দাসে ১৯৯০ চনৰ ৮ আগষ্টত বুধবাৰ পত্ৰিকাত লিখিছিল: “দীৰ্ঘকালীন যিকোনো সংগ্ৰামৰ ক্ষেত্ৰতে মানৱ সম্পদ উন্নয়নৰ আশাশুধীয়া প্ৰচেষ্টাই সফলতাৰ মূল

এক ঐতিহাসিক পৰিক্ৰমাৰ মাজেদি অসমীয়া জাতিয়ে বিকাশ লাভ কৰি আজি অৱস্থা পাইছেহি। এই জাতি গঠন প্ৰক্ৰিয়া এতিয়াও শেষ হোৱা নাই।

“Not to be absolutely certain is, I think, one of the essential things in rationality.”–Bertrand Russell গৰখীয়াৰ মৃত্যু আৰু অনুমানজনিত

[এই প্ৰবন্ধটি প্ৰকাশ হৈছিল সপ্তদশ-অষ্টাদশ সংখ্যাৰ “ডেউকা”-ত, ১৯৯৭ চনত। প্ৰবন্ধটিত বিজ্ঞাপনত নাৰীক কিদৰে ব্যৱহাৰ কৰা হয়, তাৰ আঁৰৰ আৰ্থ-সামাজিক কাৰকসমূহনো