ষষ্ঠ বছৰ

“জেঠমাহৰ ৰবিবাৰে দুপৰীয়া মঙহেৰে ভাত খোৱাৰ পিছত আদ্য ঋতু হোৱা হেতুকে গণনাত তাইৰ বিধবা যোগ ওলাল। তাৰ কিন্তু প্ৰতিকাৰ আছে।

একবিংশ শতিকা বিজ্ঞান সভ্যতাৰ জখলাত যিমানেই আগুৱাই গৈ আছে, সিমানেই ক্ষুদ্ৰাতিক্ষুদ্ৰ অণুজীৱৰ পৰা আৰম্ভ কৰি অতিকায় যন্ত্ৰ-পাতি, অত্যাধুনিক বাহনলৈকে সকলো

শস্য-শ্যামলা জীপাল দেশ অসম৷ অতীজৰে পৰা অসম ইয়াৰ প্ৰাকৃতিক সম্পদৰাজিৰ বাবে দেশী-বিদেশীলোকৰ আকৰ্ষণৰ কেন্দ্ৰবিন্দু৷ অসমৰ বুৰঞ্জীৰ লগতো এই প্ৰাকৃতিক সম্পদৰাজি

আলোচনাৰ প্ৰাৰম্ভণীতে এটা কথা উনুকিয়াই থওঁ যে আলোচনাৰ মূল প্ৰেক্ষাপট অসম৷ অসমৰ বাহিৰৰ ৰাজ্যবোৰৰ লোকজীৱনৰ লগত আমি প্ৰত্যক্ষভাৱে বৰ্তমানলৈকে জড়িত

আমাৰ সমাজত শাৰীৰিক ৰোগক লৈ এতিয়াও বহুতো ভ্রান্ত ধাৰণা আছে, অবৈজ্ঞানিক ধাৰণা কিছুমানৰ দ্বাৰা এচামে ব্যৱসায় চলাই আছে। দাঁতৰ বিষ

আমাৰ সমাজ ব্যৱস্থাটোৰ কোঁহে কোঁহে সোমাই পৰা অন্ধবিশ্বাসবোৰৰ পৰা কেনেদৰে নিজকে আঁতৰাই ৰাখিব পাৰি তাক লৈ ভিন্ন ভিন্ন ধৰণৰ লেখা

সমগ্ৰ বিশ্ব এতিয়া ভাইৰাছৰ গ্ৰাসত। কৰ’নাৰ আতংকত পৃথিৱীৰ প্ৰায় আটাইকেইখন দেশেই স্তব্ধ হৈ পৰিছে। পৃথিৱীৰ অসুখ, এতিয়া সমগ্ৰ পৃথিৱী ব্যস্ত

শৰীৰ, ব্যাধি আৰু অন্ধবিশ্বাস এই তিনিটা শব্দৰ লগত আৰু দুটা শব্দ যোগ কৰিবলৈ ভাল পাম, এক – জনস্বাস্থ্য, দুই –