গল্প-কবিতা

১. প্ৰস্তাৱনা লৌহ মানৱ তেওঁ বৰ্ম আচ্ছাদিত সুঠাম কৃষ্ণ-দেহ । শিলৰ বাহু ! ভৰসাৰে কোমল , শিলৰ বুকু ! প্ৰেমেৰে

সাগৰৰ পানীবোৰ তিতা হৈ গ’লেও তেওঁ, তেওঁ হৈ থাকে মগজুৰে কথা কওঁতে চিয়ঁৰে তুমি বোলা তুৰুপ ! ধামখুমীয়াতো ভৰিলৈকে তেওঁ,

অতদিনে এটা শিলৰ বুকুত বন্দী আছিল দুয়ো বুৰঞ্জী আৰু বাস্তৱ দুটা উল্কাপিণ্ডৰ তেজ ছিটিকি শিলত পৰাৰ পিছত সিহঁত ভাগ ভাগ

নিউটনে কবিতা লিখে কবিতাই লিখি থাকে নিউটনক ৰঙা গাউন এটা পিন্ধি বাৰন্দাত চিগাৰেট হুঁপি থাকোঁতে গছৰপৰা আপেল নহয়, তামোল এটা

খৰে ধৰা হালোৱা গলধনত ৰঙা পৰা শাকনিডৰা বলধযোৰৰ চকুলোৰ দাগত দেখোঁ শুকুৱা নাঙলৰ ফালৰ মাটি মাটি সোমোৱা নখত দিন গণি