বিশ্বাস-অবিশ্বাস

বাস্তু পুৰণি ভাৰতীয় স্থাপত্যৰ এক ৰীতি। বাস্তুবিদ্যা সম্প্রতি জনপ্ৰিয় হৈ উঠিছে। ইয়াৰ আঁৰত এচাম লেখকৰ আৰু একাংশ স্থাপত্য-কাৰিকৰী প্ৰতিষ্ঠানৰ ব্যৱসায়িক

আমাৰ সমাজৰ ৰক্ষণশীল, প্ৰগতিবিৰোধী আৰু ধৰ্মান্ধ সকলে সততে দাবী কৰে, তেওঁলোক সহিষ্ণু, সৎ, অহিংসাৰ পূজাৰী, মানৱতাবাদী, উচ্চ নৈতিক চৰিত্ৰৰ ধ্বজাধাৰী!

বিজ্ঞান আৰু আধ্যাত্মিকতা দুয়োটা আমাৰ সমাজ তথা জনমানসত প্ৰতিষ্ঠিত বিষয়। বিজ্ঞান এক বিশাল বিষয়, আধ্যাত্মিকতাৰ পৰিসৰো বহল। বিজ্ঞানৰ আৰু আধ্যাত্মিকতাৰ

কিছুমান কথা আমাৰ অভ্যাস হৈ যায়। উজুটি খালে, চক খাই উঠিলে, শাৰীৰিক-মানসিক কষ্ট হ’লে অথবা ভয় খালে আমাৰ মুখৰপৰা স্বতঃস্ফূৰ্তভাৱে

(প্ৰেৰণা পুথিভঁৰাল, সৰুক্ষেত্ৰী শাখাৰ উদ্যোগত প্ৰয়াত যুৱ সাংবাদিক কবি অৰ্ণৱ জ্যোতি ডেকাৰ সোঁৱৰণত অসম ভিত্তিত আয়োজিত প্ৰৱন্ধ প্ৰতিযোগিতাৰ প্ৰথম স্থানপ্ৰাপ্ত