পঞ্চম সংখ্যা (প্ৰথম বছৰ)

(১) চাৰিআলি মূৰত চাৰি-পাঁচজনমান মানুহ। শীতমহীয়া কোমল ৰ’দজাকে বৃদ্ধ গছজোপাৰ ডাল-পাতেৰে সৰকি আহি তেওঁলোকক চুই যাব খুজিছে। সেই স্পৰ্শতে প্ৰাণ

ৰাজনীতি? হেৰ’, ৰাজনীতি ভাতৰ লগত খায় নে কাণতে পিন্ধে আমি হ’লে নাজানো দেই । মাহেকৰ কেৰাচিন তেলটোপা আৰু দুটকীয়া চাউলকেইটা

এইবাৰৰ মুক্ত চিন্তাৰ ‘অতিথি সম্পাদকৰ শিতান’ৰ বিষয়বস্তু হিচাপে প্ৰস্তাৱ কৰিছিলোঁ ‘দিন প্ৰতিদিনৰ ৰাজনীতি’। দিন-প্ৰতিদিন, প্ৰাত্যহিকতা, দৈনন্দিন আদি বিভিন্ন সমাৰ্থক শব্দ

বৰুৱাহঁতৰ পোহনীয়া কুকুৰ ‘ৰকি’ এলেহুৱা বিৰাট। ইমানেই এলেহুৱা যে চোৰে ঘৰত সোমালেও হয়তো খুব বেছি এবাৰ ভুকিব, তাৰ পিছত চোৰৰ

বাতৰিকাকতৰ স্থানান্তৰত দেখিলো, কৃষক মুক্তি সংগ্রাম সমিতিৰ সভাপতি আৰু ড° হীৰেন গোহাঁইৰ মাজত কৃষক মুক্তিৰ সংগ্রামত বুদ্ধিজীৱীৰ ভূমিকা সম্পর্কত বিতর্ক।

কত ঘটনা ঘটে জীৱনত, দৈনন্দিনতাৰ অজুহাতত তাৰে কতবোৰ অৱহেলিত হৈ থাকি যায়- ক’তনো খবৰ থাকে! কেতিয়াবা অৱহেলাৰ ওৰণিখন টানিয়ে ইহঁত

সৌ সিদিনালৈকে ফেইচবুকৰ প্ৰায়ভাগ বন্ধুৰ প্ৰফাইলত ৰাজনৈতিক দৰ্শনৰ বিপৰীতে ‘আই হেট পলিটিক্স’, ‘নট ইণ্টাৰেষ্টেড’ জাতীয় বাক্যাংশ লিখা প্ৰত্যক্ষ কৰিছিলো৷ কিন্তু,

“Great Individuals fight abuses of authority. The truly strong do not lord it over the weak. People of genuine strength