গল্প-কবিতা

চোঁচৰাই নিয়া ভৰি হালৰ বুকু শালি নিয়া কান্দোনটো চুঁচৰি চুঁচৰি মৃতপ্ৰায় হোৱা দুটা ৰুটিৰ স্বপ্নত ৰৈ যায় ৰে’লৰ আলিত চেপেটা

অতুলৰ দৰে এটা কঠুৱা মনৰ মানুহৰ স’তে বিয়া হোৱাৰ পাছত নয়নাই ঘৰখনৰ কামবোৰ নিয়াৰিকৈ কৰি আহিছিল৷ অসুখীয়া শহুৰ শাহু আৰু

মানুহজন বজাৰলৈ ওলাই গৈছে।আমি আশাপালি এন্ধাৰত বহি আছোঁ–তেওঁ হয়তো লৈ আহিব দুটিমান চাউল,পাচলি আৰু বুঢ়া দেউতাৰ ঔষধ কি আনিব মানুহজনেকি

আহা আমি কোৱাণ্টামৰ কথা পাতোভালপোৱাৰ কোৱাণ্টাম – ঘৃণাৰ ফ’টন কণাবোৰকহৃদয় তৰংগৰে শুহি লওঁ আহাআৰু বতাহত এৰি দিওঁভালপোৱাৰ তৰংগ – ঘৃণাৰ

অনিৰ্ণেয় কাল শুই আছিলোঁ মই–মই জীৱও নহয় মই জ‌ড়ও নহয়শুই আছিলোঁ মই এই বিপুল ধৰাৰকোনোবা নিভৃত কোণৰ গোপন কক্ষত– নিঃসাৰ